در جامعه امروزی برای کسی مثل من که اعتیاد به پیگیری اخبار پیدا کرده من به این نتیجه رسیدم که متاسفانه امیدی به اصلاح امور وجود نداره و هر مدیر و وزیر و رئیس جمهوری میاد یه جوری کار میکنه که همه میگن صد رحمت به قبلی. دوستان عزیز خودم در حال حاضر با مشکلات مالی زیادی دست و پنجه نرم می کنم و سرمایه گزاری من در بخش رمزارزها و احداث فارم با وجود اخذ مجوزها و ... متاسفانه با دستور دوستان به تعطیلی کشید و من عملا تمام سرمایه زندگیم رو از دست دادم و این فقط به یک دلیل بود و اونم چیزی نیست جز بی عرضه بودن و عدم قاطعیت و بدون فکر بودن در تصویب قوانین. ببینید قانونی که تصویب میشه باید حداقل آینده نگری حداقل یکی دو ساله پشتش باشه نه اینکه قانون تصویب بشه بعد یک ماه بگن اشتباه کردیم و یه چیز دیگه بنویسن به اسم قانون.
من حدود ۱ سال درگیر اخذ مجوز ها و ... بودم یه ۶ ماه هم درگیر خرید دستگاه بودم و تا فارمو راه اندازی کردم و بعد از مدت ها در اردیبهشت سال ۱۴۰۰ به سر انجام رسید ولی بعد دو هفته گفتن کمبود برق وجود داره و با دستور مقامات محلی کارگاه تعطیل شد. این درحالی بود که شرکت توزیع فقط عدم استفاده از برق شبکه رو به ایام پیک بار در فصل تابستون محدود کرده بود. خلاصه ما ورشکست شدیم و الان که دارم اینو مینویسم یکی دو ماه دیگه هاوینگ بیت کوینه و دستگاه هایی که ۳ سال پیش با بیشترین قیمت خریدم رو باید به عنوان ضایعات بفروشم تا کمی از بدهی هام جبران بشه. حال سوالم اینه کی مسئول این شکست هست؟ آیا من که این کارو شروع کردم یا اونی که اون بالا نشسته و بدون فکر یه قانون مینویسه و من به امید و پشتوانه همون قانون میرم کاری رو شروع میکنم؟!